Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Και ΜΠΕΕΕ και ΜΠΟΥΥ και κόμματα παντού...

Οι φοιτητικές εκλογές έρχονται και είναι ήδη όλα έτοιμα. Και πάλι οι πρασινοκοκκινογάλανες αφίσες πνίγουν τις σχολές σε ΤΕΙ και ΑΕΙ, δυνατές μουσικές στην ώρα μαθημάτων, συναυλίες δωρεάν (άραγε ποιος τις πληρώνει;;;), κομματόσκυλα που πατάνε στη σχολή μόνο όταν πλησιάζουν οι εκλογές και σύντομα θα ξεκινήσουν οι καυγάδες ηλιθίων.

Ήλπιζε κανείς πως η γενιά των 700 θα αντισταθεί αλλά ήταν σχεδόν αδύνατο. Το εκλογικό "πανηγύρι" συνεχίστηκε όλα αυτά τα χρόνια, η πορεία του κράτους, αλλά και των πανεπιστημίων που και καλά εκπροσωπούν οι φοιτητικές παρατάξεις, παρέμεινε στην ίδια τραγική κατάσταση...και όλα μέλι γάλα.  Και όταν λέω "και καλά εκπροσωπούν" δεν πιστεύω να νομίζει κανείς ότι εννοώ ότι οι φοιτητικές παρατάξεις είναι υποχείρια των μεγάλων κομμάτων και οι φοιτητές που τις υποστηρίζουν τσιράκια των πολιτικών...όχιιιι...να μην το νομίζει κανείς...σίγουρους σας θέλω όλους ότι αυτό ακριβώς εννοώ.

Ελπίζαμε μετά ότι η γενιά των 500 θα αντισταθεί αλλά και πάλι φέτος φαίνεται ότι όλα έμειναν ίδια. Κάθε χρόνο στις εκλογές φαίνεται από τις προτιμήσεις των φοιτητών ποιο ακριβώς είναι το μέλλον μας... Κάθε ελπίδα χάνεται βλέποντας αυτό το χάος.

 
ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΚΝΕ κ.α που απαρτίζονται από άβουλους ανθρώπους για άλλη μια φορά θα αναστατώνουν τις σχολές. Αυτές τις μέρες θα δει κανείς στα ανώτατα και ανώτερα ιδρύματα φοιτητές απελπισμένους με αυτή την κατάσταση να σωπαίνουν, καθηγητές εκνευρισμένους με το χάος να φοβούνται να μιλήσουν μα πάνω απ' όλα θα δει αυταρχικά προσωπάκια με ξεκάθαρα βλακώδες και κοιμισμένο βλέμμα να το παίζουν ηγέτες, πράσινοι μπλε και κόκκινοι ιδεολόγοι.


Το χάος στην τριτοβάθμια παιδεία είναι ευθύνη καταρχάς αυτών των αντιπαθέστατων νέων. Ένα χτύπημα στις εκλογές τους θα αποτελούσε μήνυμα στις εθνικές εκλογές τους. Μακάρι να μην πήγαινε κανείς να ψηφίσει όσο κι αν φαίνεται ωραίο για να είναι αλήθεια. Στο γυμνάσιο και το λύκειο ψηφίζαμε ένα 15μελές συμβούλιο και όλα πήγαιναν ρολόι. Τώρα γιατί πρέπει να εκλέγουμε παραρτήματα προδοτικών κομμάτων; Ποια η χρησιμότητα τους; Ποιους εξυπηρετεί;

Ξύλο...φωνές ....κακό...συνθήματα.......ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ...
Να βλέπεις τώρα παιδιά 20-22 χρονών να φανατίζονται με τα κόμματα!!! Αν είναι δυνατόν...όχι η ΠΑΣΠ είναι έτσι όχι η ΔΑΠ είναι αλλιώς...και Α και ΟΥ και ΔΑΠ-ΝΔΦΚ... ΠΑΣΠ ΙΔΕΑ.....και άλλα τέτοια κωμικοτραγικά.

Είσαι 20 χρονών....σε κόβει 5 πράμματα ...βλέπεις τι γίνεται κάθε μέρα....απλή γαμημένη λογική!!! Αν αρχίσεις απ' τα 20 να μπαίνεις σ'αυτό το λούκι...στα 40 στα 50 τι θα κάνεις;;

Κι αν θες να στο πω αλλιώς...όταν είσαι 20 το πιο λογικό είναι οι ιδέες σου να είναι λίγο πιο προοδευτικές....λίγο αντιδραστικές...να είσαι λίγο ασυμβίβαστος..να αριστερίζεις. Και όταν λέω να αριστερίζεις δεν εννοώ κομματικά. Εννοώ να έχεις μια ιδεολογία που να θέλει να τα αλλάξει όλα, να μην συμβιβάζεσαι!! Να βράζει το αίμα σου βρε αδερφέ...δεν γίνεται με την μία να γίνεσαι γρανάζι της Παγκόσμιας καπιταλιστικής μηχανής!!

Είμαι κι εγώ φοιτητής και παρατηρώ ότι εδώ και αρκετά χρόνια η κάθε παράταξη κάνει τον δικό της αγώνα για να φτάσει ως τις εκλογές και να διεκδικήσει μέσα από την δημοκρατική εκλογική διαδικασία, την ψήφο του κάθε φοιτητή. Δυστυχώς όμως, εγώ αυτό που βλέπω με τα ίδια μου τα μάτια, είναι ότι αυτός ο "αγώνας" των παρατάξεων, γίνεται με κάθε είδους πάρτυ και συναυλίες και άνοιγμα μπουκαλιών στα μπουζούκια. Ακόμα δεν μου έχουν διευκρινήσει τι βοηθάει περισσότερο στην αλλαγή της κατάστασης στα Πανεπιστήμια...τα πάρτυ σε κλαμπάκια...ή τα μπουζούκια βοηθάνε περισσότερο;



Κάποια πρόοδο μέσα στο ελληνικό Πανεπιστήμιο, δυστυχώς δεν έχω δει! Δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα τον λόγο ύπαρξης των φοιτητικών παρατάξεων μέσα στο Πανεπιστήμιο αφού δεν κάνουν τίποτα το σημαντικό. Δεν βλέπω τον λόγο να "χρωματίζουμε" τους φοιτητές! Ας είμαστε οποιαδήποτε κομματική και παραταξιακή ιδεολογία θέλουμε στη ζωή μας, στην καθημερινότητάς μας, αλλά όχι μέσα στο Πανεπιστήμιο! Τόσα χρόνια, είμαστε έτσι και δεν προχωράμε με τίποτα. Δεν είπα να καταργηθούν οι φοιτητικές παρατάξεις, όποιον του αρέσει και θέλει να ανήκει σε φυτώριο παρατάξεων ας ανήκει, αλλά να μην υπάρχουν μέσα στο Πανεπιστήμιο...να μην επηρεάζουν με πρόλογο αλλά και με προπαγάνδα τον απλό φοιτητή.

Σαφώς και πρέπει σ'αυτή την ηλικία να αρχίσεις να έχεις πολιτική σκέψη...να έχεις ανησυχίες ...να ψάχνεσαι λίγο...αλλά όταν τα "επιχειρήματα" αυτών που σε προσεγγίζουν είναι ...εμείς κάνουμε party εκτώς από Σάββατα και Τετάρτες...ή έλα σε μας και θα σου φέρω μουνιά (όμορφες κοπέλες με το συμπάθιο κιόλας...για το όμορφες κοπέλες..), ή θα σε κεράσω 2 ποτά στο τάδε μαγαζί...ε τότε γάμα το.
Άσε δε τον άλλο εκβιασμό...έλα στο ψηφοδέλτιο και θα σου βρίσκουμε σημειώσεις, θέματα κ.τ.λ. Εκεί ρε παιδί μου σώνει και καλά να σε βάλουν από  νωρίς στην νοοτροπία του ρουσφετιού και ότι αλλιώς δεν κάνεις τίποτα.

Κάποιοι λένε ότι όταν είσαι φοιτητής σε άλλη πόλη, ψάχνεις παρέες και μπαίνεις σε μια παράταξη για να κάνεις φίλους. Ε ΟΧΙ εγώ δεν γουστάρω να κάνω παρέα με κάποιον ο οποίος έστω και για κάποιες λίγες μέρες με έβλεπε σαν ψήφο και σαν κέρδος για το μεγάλο αφεντικό του. Δεν θέλω τέτοιες παρέες ευτυχώς ή δυστυχώς. Και απορώ πως το δέχονται αυτό οι πιο πολλοί.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι οι φοιτητικές παρατάξεις δεν έχουν καμία σχέση με τα κόμματα, ή ότι έχουν μικρές επιρροές. Έψαξα και βρήκα λοιπόν πολιτικούς που έχουν βγει μέσα από την καρδιά των φοιτητικών μας παρατάξεων. Θόδωρος Ρουσόπουλος, Γιώργος Βουλγαράκης, Ευάγγελος Μπασιάκος, Αλέκος Κοντός είναι μερικά ονόματα που βρήκα στο διαδίκτυο, από την ΔΑΠ στην ΝΔ και με τι πολιτικό κύρος ε;..... ο πρώτος εμπλέκεται στο σκάνδαλο Siemens και όλοι μαζί εμπλέκοται στο σκάνδαλο με το βατοπέδι. Πολιτικούς με κότσια βγάζει αυτή η ΔΑΠ και η κάθε ΔΑΠ των πανεπιστημίων μας. Αυτές είναι οι παρατάξεις μας που θα μας προσφέρουν την πολυπόθητη αλλαγή που ζητάμε τόσα χρόνια.


Συμπέρασμα είναι ότι τα πανεπιστήμια μας "νοσούν". Ιδρύματα που θα έπρεπε να "φωτίζουν" πνευματικά το δρόμο για την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας, πνίγονται εδώ και χρόνια στο ίδιο πνευματικό και ηθικό τέλμα που οδήγησε την Ελλάδα στο διεθνή εξευτελισμό. Αντί να διδάξουν στις νέες γενιές υψηλότερες αξίες και ιδανικά, έθεσαν ως πρότυπο καταξίωσης τα ακριβά αυτοκίνητα, τα υπερπολυτελή σπίτια και τη φτηνή επίδειξη πλουτισμού από ανθρώπους που κρύβονται πίσω από ηχηρούς ακαδημαϊκούς τίτλους, χωρίς κανένα αντίκρυσμα έξω από τα σύνορα της υπανάπτυκτης αυτής χώρας...

Κάθε άνοιξη διερωτόμαι για τη σκοπιμότητα αυτού του πανηγυριού με τις πολύχρωμες κομματικές αφίσες μέσα στα πανεπιστήμια...

Κι γι' όσους θέλουν μια άλλη ιδέα για το πως θα εκλέγονται τα Φοιτητικά συμβούλια να ενημερώσω ότι θα παραθέσω μια μικρή ιδέα μια άλλη φορά μιας και δεν έχω αυτήν την στιγμή χρόνο αφού έχω να κάνω εργασία για την σχολή μου...... Ναι εγώ βλέπετε τις κάνω μόνος μου όσο περίεργο κι αν ακούγετε....δεν πούλησα ψήφο και ιδανικά μου για να μου τις κάνουν άλλοι...






 

2 σχόλια:

  1. Ελα ρε ψαρακι... τα λεω, τα λεω!! αλλα ποιος ακουει?? παλι σημερα χαμος!! αλλα γι αυτο το γαμωτο...ρε γαμωτο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή